Starten en wennen in India
Door: Patrick
Blijf op de hoogte en volg Patrick
16 Januari 2014 | India, Bangalore
-----Mister Patrick?
Ik heb de afgelopen dagen al verschillende ritjes in taxi’s mogen maken en dan vragen ze naar “Mister Patrick”. Op het moment dat ik op sta, komt er grootse verbazing op alle gezichten te staan. Zelf vind ik het wel humor om te zien en mee te maken. Vooral omdat de meest nog een paar minuten via hun spiegel naar me blijven kijken, alsof ik ze in de maling neem. De volgende vraag is dan uiteraard: “Where are you from?”. En is onlosmakelijk dat ik ook meteen een geschiedenis les moet geven, omdat ze niet weten waar The Netherlands/Holland ligt en hoe ik daar in hemelsnaam beland ben.
-----Hã, sir (Yes, sir)
Als iets meteen duidelijk is in India, dan is het de hiërarchie die hier heerst. Het verschil tussen arm en rijk (en alles daartussen) is gigantisch en voelbaar. In het hotel waar ik verbleef zaten ook rijke Indiërs, die met een bepaalde air rondlopen en de medewerkers flink laten werken. Het gaat tegen mijn natuur in om ook zo te doen, en ben gewoon mijzelf. Dus ik maak met iedereen een praatje, en in het begin wisten ze zich geen raad met mij. De verwarring is vooral groot omdat ik er net als hen uitzie, maar Westers gekleed ben. Het valt vooral op dat ze je niet aankijken of heel verlegen/terughoudend zijn. Maar ik ben ze blijven aankijken en heb ze vriendelijk behandeld, en dat maakt ze steeds losser. Ik heb met het personeel grappige en leuke gesprekken gehad, en ze vinden me nog steeds een interessant object. Hetzelfde geldt voor al dat volk op straat (en dat is véél, een drukke dag op de Dam is er niks bij). Ik voel alle ogen naar mij staren en als ik iemand groet, kijken ze snel naar beneden en zeggen ze alleen maar: “Sir”.
-----Lal Bagh (Red Garden)
Deepti wees mij erop dat één van de mooiste en grootste parken van Bangalore vlak bij mijn hotel stond. En dat was zeker waar! Lal Bagh is gigantisch. Het doet het Vondelpark verbleken en is in vergelijkenis met Lal Bagh een grasveldje. Omdat ik toch alle tijd had, heb ik het hele park rondgelopen. Er was ook een heel groot meer, waar je even tot rust kan komen in een stad (en land) waar drukte de overhand heeft. In het park heb je niks door van alle hectiek om je heen en kan je rustig even zitten en genieten van mooie planten, bomen, meren en spelende kinderen. Ook daar was ik een attractie en testen mensen mij eerst uit door in het Hindi te praten. Vooralsnog doe ik alsof ik dom ben, om maar gewoon te horen wat ze over me te zeggen hebben. Zo riep een meneer naar mij, om vervolgens tegen zijn vrienden te zeggen: “Het is zo een Engelsman”. Best een leuke ervaring om mensen te kunnen verstaan als ze over je praten. Ook heb ik met drie jongens van mijn leeftijd gesproken, die na veel pogingen het toch aandurfde mij aan te spreken.
-----Voh garam hai, sir? Ji! (Is it hot/spicey, sir? YES!)
En nog even een lachtertje na - De eerste dag in het hotel dacht ik: “Ik start veilig en rustig, ik neem een tomatensoepje”. Deze kon beter beschreven worden als Madame Jeanette (peper) soep met een vleugje tomaat. Het brandde m’n mond uit en de bediendes konden met moeite hun lachen inhouden na mijn eerste hap en reactie. Het was overigens wel lekker, en ik heb al veel lekkere dingen gegeten!
Ik heb de afgelopen dagen al verschillende ritjes in taxi’s mogen maken en dan vragen ze naar “Mister Patrick”. Op het moment dat ik op sta, komt er grootse verbazing op alle gezichten te staan. Zelf vind ik het wel humor om te zien en mee te maken. Vooral omdat de meest nog een paar minuten via hun spiegel naar me blijven kijken, alsof ik ze in de maling neem. De volgende vraag is dan uiteraard: “Where are you from?”. En is onlosmakelijk dat ik ook meteen een geschiedenis les moet geven, omdat ze niet weten waar The Netherlands/Holland ligt en hoe ik daar in hemelsnaam beland ben.
-----Hã, sir (Yes, sir)
Als iets meteen duidelijk is in India, dan is het de hiërarchie die hier heerst. Het verschil tussen arm en rijk (en alles daartussen) is gigantisch en voelbaar. In het hotel waar ik verbleef zaten ook rijke Indiërs, die met een bepaalde air rondlopen en de medewerkers flink laten werken. Het gaat tegen mijn natuur in om ook zo te doen, en ben gewoon mijzelf. Dus ik maak met iedereen een praatje, en in het begin wisten ze zich geen raad met mij. De verwarring is vooral groot omdat ik er net als hen uitzie, maar Westers gekleed ben. Het valt vooral op dat ze je niet aankijken of heel verlegen/terughoudend zijn. Maar ik ben ze blijven aankijken en heb ze vriendelijk behandeld, en dat maakt ze steeds losser. Ik heb met het personeel grappige en leuke gesprekken gehad, en ze vinden me nog steeds een interessant object. Hetzelfde geldt voor al dat volk op straat (en dat is véél, een drukke dag op de Dam is er niks bij). Ik voel alle ogen naar mij staren en als ik iemand groet, kijken ze snel naar beneden en zeggen ze alleen maar: “Sir”.
-----Lal Bagh (Red Garden)
Deepti wees mij erop dat één van de mooiste en grootste parken van Bangalore vlak bij mijn hotel stond. En dat was zeker waar! Lal Bagh is gigantisch. Het doet het Vondelpark verbleken en is in vergelijkenis met Lal Bagh een grasveldje. Omdat ik toch alle tijd had, heb ik het hele park rondgelopen. Er was ook een heel groot meer, waar je even tot rust kan komen in een stad (en land) waar drukte de overhand heeft. In het park heb je niks door van alle hectiek om je heen en kan je rustig even zitten en genieten van mooie planten, bomen, meren en spelende kinderen. Ook daar was ik een attractie en testen mensen mij eerst uit door in het Hindi te praten. Vooralsnog doe ik alsof ik dom ben, om maar gewoon te horen wat ze over me te zeggen hebben. Zo riep een meneer naar mij, om vervolgens tegen zijn vrienden te zeggen: “Het is zo een Engelsman”. Best een leuke ervaring om mensen te kunnen verstaan als ze over je praten. Ook heb ik met drie jongens van mijn leeftijd gesproken, die na veel pogingen het toch aandurfde mij aan te spreken.
-----Voh garam hai, sir? Ji! (Is it hot/spicey, sir? YES!)
En nog even een lachtertje na - De eerste dag in het hotel dacht ik: “Ik start veilig en rustig, ik neem een tomatensoepje”. Deze kon beter beschreven worden als Madame Jeanette (peper) soep met een vleugje tomaat. Het brandde m’n mond uit en de bediendes konden met moeite hun lachen inhouden na mijn eerste hap en reactie. Het was overigens wel lekker, en ik heb al veel lekkere dingen gegeten!
-
16 Januari 2014 - 08:38
Anand Ramdas:
Ziet er leuk uit , ik zou mij wel thuis voelen .leuke foto's
Veel plezier en kijk er naar uit voor de volgende verslag
Groetjes -
16 Januari 2014 - 13:05
Chandra:
Hey Patt, inderdaad een verbazingwekkend land.Leuk om zo met je mee te leven/lezen.
Doeiii -
16 Januari 2014 - 13:19
Inder Badal:
Hi Patrick,
Geniet ze, want het is een geweldige ervaring die je mee maakt.
Doe de groeten aan iedereen.
Gr,
Inder en Chandra Phoewa -
16 Januari 2014 - 17:58
Nandita:
Heel leuk om je ervaringen te kunnen lezen! Geniet ervan!
Khushi raho mister Patrick!
Groetjes Nandita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
